yine oldu, olmaz dediğim sabahlar
günaydın demek bile yeter dediğim an' lar
yalnızlık ve karanlığın bittiği aydınlıklar
günaydın, şafak vaktim günaydın benim...
derken, akşam oldu yine, sensiz, hüzün dolu..
hiç iyi akşamlar denir mi, karanlıklara..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta