Şafak vaktidir Şiiri - Özgür Mutlu

Şafak vaktidir
Avluda sen yapayalnız
Volta atarken kimsesiz
Kör bir pusudasındır.

Şafak vaktidir
Acımasız ve kalleşliğin
Hiçe saydığı insanlığın
Ortasındasın çaresiz

Şafak vaktidir
Yürüdüğün taşlara
Binlerce yılan zemin olur
Ama sen cesaret ile yürürsün

Şafak vaktir
Pusudaki ok çekilir
Temreni yüreğini parçalar
Artık yorulursun ama direnirsin

Artık Şafak vaktidir
Vücudundaki yaralar
Çektiğin acılar
ayna olur ömrüne

Şafak vaktidir
İnsanlığın yok olduğu
Zamana roman olursun
Ve unutulursun.

Şafak vaktidir
Uyanirsin rüyandan
Bitti sanırsın ama bitmez
Ömür biter sen bitersin