kapansın üstüme, şiirin arsız duruşu !
yıkılsın apansız, acımasızca açılan perdeler…
yırtılsın yıldızlarla döşenmiş karanlık !
parçalanmış yürek sızlanmalarıyla, sarsılsın tüm yalanlar !
tahtaya çakılan her çivide, yalnız ben değil;
ağlasın bütün kimsesizler, ağlasın 'hep' yalnız kalanlar..
bu ne talihsizlik, ne bu gam?
bu ne özlem; nedir bu pişmanlık, isyan?
her şeyi dökmüşüz şafak vaktine,
yanılgı üstüne bitmez yanılgı..
bu ne ihanet !
öyle sensin, öyle bensin ki
yenilgi üstüne, sonsuz yenilgi..
27.07.2020 – 23:40
Bandırma
Kayıt Tarihi : 20.8.2020 11:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!