Ayrılık acısı çökmüştü,
Ta gittiğin,o şafak vakti yüreğime!
Koştum,koştum trenin arkasından
Bir daha yüzün göreyim diye
El salladın,pencereden bana,
Ana,bir şafak vakti döneceğim sana!
Sağlıcakla kal, Asker oldum ben vatana.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta