Ayrılık acısı çökmüştü,
Ta gittiğin,o şafak vakti yüreğime!
Koştum,koştum trenin arkasından
Bir daha yüzün göreyim diye
El salladın,pencereden bana,
Ana,bir şafak vakti döneceğim sana!
Sağlıcakla kal, Asker oldum ben vatana.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
