Şafak vakti Şiiri - Fatma Yalçınkaya

Fatma Yalçınkaya
71

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Şafak vakti

Ayrılık acısı çökmüştü,
Ta gittiğin,o şafak vakti yüreğime!
Koştum,koştum trenin arkasından
Bir daha yüzün göreyim diye
El salladın,pencereden bana,
Ana,bir şafak vakti döneceğim sana!
Sağlıcakla kal, Asker oldum ben vatana.
Gözüm yaşlı elim göğsümde,
Dönüp gittik evimize,
Kapının önünde terliklerin,
Baş köşede senin resmin,
Hasretin çokk acı,
Nasıl dayansın anan,Memedim,Memedim! ...
Gökyüzünde uçan kuşlar,telli turnalar
Benim şırnakta,Ana kuzusu bir yavrum var.
Bir haber alamadım ey,yüce dağlar!
Selam söylerin yavruma,
Çılgın esen rüzgarlar.
Mektubunu iki ay sonra aldım.
Kokladım,kokladım bağrıma bastım
Öteki şafak vakti,
Bende sana yollayacaktım!
Oyy! anam,oyy oyy!
Bir şafak vakti,kara haberini aldım!
Bir şafak vakti,senin yerine,
Tabutun geldi,kapının önüne
Al Bağrağaa,sarılmış,
Memedimm,kan damladı yüreğime.
Böylemiydi kavlimiz,yavrum senenle?
Bir şafak vakti döndüğünde,
Düğünün başlıyacaktı evimizde,
Kısmet değilmiş,memedim
Kefen giydin,damatlık yerine! ...

Fatma Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 9.4.2008 22:25:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


''Sizden biriniz karıncanın,ısırmasından ne kadar acı duyarsa,şehit olan kimsede ölümden ancak o kadar acı duyar'' Hadisi Şerif

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Fatma Yalçınkaya