Suskun yalnızlığımın içinde
mutluluğun
yanıp sönen zalim yıldızları
birer birer kayboluyor,
yakıcı bir özlem
kızıl bir gül gibi açıyor
tüm engelleri aşıyor büyüyor
turuncudan maviye
şafak söküyor
yüreğimde,
aşk bahçesinin kapısında
dikenli hasret çitlerine
yaslanmış
titreyerek bekliyorum
hırçın bulutlarla kuşatılmış
düşlerimle,
hüzün taşan soğuk dağınık
akşam masasında
sevdalı
ve çaresiz...
Kayıt Tarihi : 11.2.2022 22:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!