Şafak Sökerken... Şiiri - Mustafa Nihat

Havada sen kokusu,
gecede sen aydınlığı,
Filizi süregünlere senin kokun sinmiş,
gecede yıldız, parlaklığını senden almış...
Sensizligi bir tek sen bozuyorsun,
senin için çarpan yürek sesim....
Derken şafak söküyor, bir geceden digerine yolculuk......
Oturuyorum bir banka....
güneşin doğuşunu seyrediyorum..
Şafak, sana olan aşkımın kızıllığı gibi..
yokluğun bile varlığın gibi içimde....
İçimde büyütüyorum seni,
ananın karnında büyüttügü bebesi gibi..
Herşey pespembe...
ne alacağın / ne borcun tasası..
sen varsın ya içimde...
hepsi geçer...
vız gelir, tırs gider..
Yeterki tanrı,..
seni bana yazsın..
Yeterki cezam,...
seni bende yaşatmak olsun...
Yeterki ölüm,
senden önce bana nasip olsun........

Tanrım; ..cennetimi ver bana bu dünyada,
razıyım cehenneme öte dünyada.........

25/03/07 Maltepe