Şafak Sisi Şiiri - Ateş Han

Eğer perdeleri yırtarsan gökyüzünü aşabilirsin savaş böyle başlar dostum.
Bir zamanlar bildiğin o kurşun sesleri yakalarsın.
Görürsün; gecenin içinde süzülüşünü camdan nehrin.
Söğütün sallanışı, rüzgarda beklerken çelikten ışığı
Sabahı işitirsin uyanışında bir tomurcuğun ve havada asılı kuşlar.
Şafak sisinin hemen ardından;
Güneş ışığı çizer hayatı, parlak çimler yeşilin çoşkusunda.
İşte böyle kristal rüyaların işleyişi ruha; bir bahar sabahı olgunlaşan çiçekler eşliğinde.