Önce her şey sakindi.
Bir yaz akşamıydı.
Ay,deniz ve bendik.
Sütliman bir mavilik uzanıyordu,sonsuzmuşçasına.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'Gitti.
Öylece kalakaldım.
Davullar sustu.
Alevler söndü.
Yüreğimde yananları deniz bile bilemezdi oysa.
Dalgalar kırık bir kalbin öyküsünü anlattılar birbirlerine.
Meltemi öptüm onun yerine
'Hoşçakal...'
Çok güzel bir şiir okudum,gönlüne sağlık,sevgiler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta