aklımın çıkmaz sokakları
Çıkmaz sokakları aklımın
Toz duman yolları..
serseri kavşakları var..
Şehrim gibidirler aynı.
Pencerleri ışıklı düşüncelerimin
dil susup yürek konuştuğunda
gelincikler gülümser rüzgara
ey sesiz gelen sabah
seni dinliyorum
yaprağımda.....
Hayat!
öyle bir aksi sedasın ki..
sırlı aynada serap
yada rüyada ki gerçeksin..
ama bildiğim o ki..
hiç bir şey’im bu kadar çok olmamıştı
yıkılıyor ruhumun sokakları
karargah kurmuş
kol geziyor yokluk
eski konak kapılarından
giriyor fısıltılar
Gizemlere indiğinde karanlık
sarılır yapraklarım yapraklarıma
morun her rengi gece sefalarında
sessizce kaybolurum....
Uyurken hakikat
hani batacaksan eğer
Bırak kendini
derin en derin sulara
yaprak gibi değil
taş gibi bırak
bırak da dibe vur! ..
Bir ad(ın) var dudaklarımda
hiç çağrılmamış..
akıl kâr etmez suskularıma
cümle duvarlarıma
mıh gibi çakılmış...
Aykırıldı
narin ve ürkekti zaten
Gözleri ıslak mı ıslak
saklanırken bir buluta
parmaklarından damladı hüzün
ağır mı ağır...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!