Gönül ses vermiyor artık kaleme,
Nedensiz niçinsiz terane söyler.
Bir tutam ipucu vermez elime,
Kendince mazeret, bahane söyler.
Kış günü kuruyan yapraklar gibi,
Solmaktan söz açar, düşmekten korkar.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta