Sevgiyi yalan edenden
Aşk-ı diyar gurbet olmuş
Girdaba doğru gidenden
Aşk-ı diyar gurbet olmuş
Yürüsem ayaz esiyor
Dünyanın malına değer verene
Boşuna aldanıp yar diye bakma
Tertemiz sevgiyi çıkar görene
Boşuna aldanıp diye bakma
Gönül bağlarında gül soldurana
Kafkasların diyarında
Can Karabağ can Karabağ
Dünde,bugünde,yarında
Can Karabağ can Karabağ
Öz yurdunda zulüm gören
Gönül damla damla akar
Yaş olur gelir gözünden
Hüzüne dalıp da bakar
Acısı belli yüzünden
Dilinde sözler kâr etmez
Evvelden Kalan bir gönülün yarası
Geçmiyor sinemdeki aşkın sızısı
Unutulmaz bir dertti yoktu devası
Dil unut dese de gönül unutmuyor
Gözümün önünden gitmez gamlı hali
Gerçek aşkın sönmez nurlu ışığı
Sevdalı yürekler yarin aşığı
Hor görüp de sakın bakma aşağı
Gönüller dağını anlayamazsın
Sorarlar nerde yar diye gördüğüm
Yücesinin nuru hak divanında
Hak Muhammed Ali özüm erenler
Kırklar kelamıyla yol revanında
Hak Muhammed Ali özüm erenler
On sekiz bin alem erdiğim sırda
Kalkıp yollara çıktık
Gönül eline gittik
İnsan ehline düştük
Gel dediler kırmadık
Ayrı gayrı etmeyiz
Aşkta mevsim kış olunca
Kavuşmak bahtıma gelmez
Gönlüme soğuk dolunca
Kavuşmak bahtıma gelmez
Gurbettir bahar ayları
Geçip gittiğim yolum düz
Kendi halimde yürürüm
Yönüm aynı gece gündüz
Kendi halimde yürürüm
İnsanlığın davasıyla



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!