Şafak Duası Şiiri - Turhan Şahin

Evi var da yuvası yok dostuma,
Nasib eyle yuva kursun Allâhım.
Bir vazife düşer ise üstüme,
Tan yerinde, zaman dursun Allâhım.

Hayrân oldum, reftârına, boyuna,
Mâh yüzüne, kaşlarının yayına,
Doyamadım sohbetine, huyuna,
Ümid-vâr et, haksın, birsin Allâhım.

Minneti yok, bu dünyanın tâcına,
Zaten değmez, saçlarının ucuna,
Ben ortağım, sevincine acına,
Lâyıkıyla izin versin Allâhım.

İsmini hep hürmet ile anarım,
Diken batsa ayağına yanarım,
Yaralıyım, oylum oylum kanarım,
Acım dinsin, dostum sarsın Allâhım.

Merhamet et gülistânım solmasın,
Acı tütün, hüzünlü son olmasın,
Bağlanıp da yataklara kalmasın,
Yoldaşına hatır sorsun Allâhım.

Yâ Rab sana ihlâs ile tapıyor,
Ne yaparsa güzelini yapıyor,
Kara haber, senden ödüm kopuyar,
Al giyinsin devrân sürsün Allâhım.

Dalga dalga alnındaki kırışık,
Gönlü gani, kendisiyle barışık,
Bir düş görmüş, korku dolu, karışık,
Yorumcular hayra yorsun Allâhım

Şık giyinir, ziynetini hoş takar,
Suya benzer, topuğuna saç akar,
Erkek hayrân, kadın hayrân, kız bakar,
Vuslâtına cânân ersin Allâhım.

Cân sırdaşım sadık kalır sözüne,
Işık olur annesinin gözüne,
Zalim felek düştü ise, izine,
Aman verme, bize yârsın Allâhım.

Fanî dünyâ, nedir bunca gayrılık?
Dosttan yana, yaşamasın ayrılık,
Uzak olsun hastalık ve sayrılık,
Lûtf eyle de hoş gün görsün Allâhım.

Sen gülersen elbet ben de gülerim,
Bir lokmamı senin için bölerim,
Dört evlâdla mutlu ömür dilerim,
Işığına, Turhan varsın Allâhım.