Varlığına çeyrek kala zamandayım,
Bu sensiz son yıldızları görüşüm,
Ağustos böceklerini son duyuşum.
Bu gece son yalnızlığımdayım.
Bitiyor artık bilinmeyeni beklemek,
Bitiyor kokunu hayal etmek.
Boş baktığım tv ekranı canlanacak,
Dinlediğim müzikler içimi acıtmayacak,
Yediğim yemeğin tadı olacak,
Son isyanım olacak sensizliğe,
Son yalvarışım olacak geceye.
Sensizliğe dair ne varsa son bulacak işte.
Şimdi en zoru sensizliğin,
Yelkovan akrebi nasıl kovalayacak?
Uyku gözüme nasıl dolacak?
Güneş geceyi nasıl yırtıp doğacak?
Ama olsun! ! !
Yarın evimiz varlığınla anlam bulacak.
Biliyor musun?
Yokluğunda duyduğum acının bile bir tadı var,
Özleminin burnumu sızlatması bile güzel be yar.
Sessizce üzerime gelip boğan duvarlar,
Varlığınla yıkılıp toz olacaklar.
Evet teskere zamanı şimdi, şafak bir.
Yarın yalnızlıktan mezun olup, seninle dolacağım.
Beklenen sevgiliyse, bu gece de biter, erir,
Burada…Evimizde gelişini bekliyor olacağım…
Tatuskam, Rabbime emanetsin, hayırlı yolculuklar diliyorum sana ve senli dakikaları özlemle bekliyorum…
Leyla KarkarKayıt Tarihi : 22.8.2009 23:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yasal hakları mevcuttur
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!