Yol alıyoruz bilinmez bir ufkun dehlizlerinde
Hızlı giden bir vagondayız sanki
Her şey bir anda geçiveriyor siliniyor bilinmez bir biçimde
Dönüp arkamıza bakarken fark ediyoruz
Ne çok yol almışız akıp giden hayatın içinde
Zamanla kayboluyoruz zamanın içinde
Elimde değil söz geçiremedim kendime ve şahlanan yüreğime
Düşünme dedikçe, düşündü yüreğim seni
Bakma dedikçe baktı, gözlerim sana
İmkansız ve yasaklanmış bir aşka ümitsiz ve çaresiz yelken açıyorum farkındayım
Vakit gece yarısına ramak kala
Odamın penceresinden bir sigara tüttürüyorum
Efkarım dumanla birlikte dağılıyor sanıyorum
Ama hayır içtikçe boğuluyorum nefessiz kalıyorum
Bir tiksinti geliyor ani bir refleksle yarım sigaramı söndürüyorum
Kafamda binbir türlü bela ne yapsam kurtulamıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!