Şafak Şiiri - Mevlüde Bulat 2

Sabahın beşi.
Henüz sönmemiş sokak lambaları.
Henüz tam aydınlanmamış gökyüzü.
Duymaktan uzaklaştığımız,
Kuş cıvıltıları.
Sokaklar bomboş.
Belki de tam sabahın beşi durağındayım.
Sönmek üzere olan,
Umut sokak lambalarım.
Yapayalnız bomboş sokaklarım.
Aydınlık mı belli olmayan gökyüzüm.
Belki de tam sabahın beşisin sen.
Aydınlanmaya yakın,
Kimine göre gece sonu,
Kimine göre gün başlangıcı,
Gökyüzüm.
Beklemekten caymadığım,
Cayamadığım.
Günün hangi saati gibi gelirsin?
Bilmiyorum.
Gelirsen ne yaparım?
Hangi saatiymiş,
Hangi mevsimiymiş,
Hangi mavinin tonuymuş,
Gibi davranırım,
Onu da bilmiyorum.
Bak yine gelecekmişsin gibi konuştum!
Sahi!
Bugün gelmeyeşlerinin,
Sana göre gelemeyişlerinin,
Kaçıncı günü?
Ben sayamıyorum.
Ama sen sakın gelme!
Ben seni beklemeyi de çok sevdim!
Adının 5 harfini de dilime doladığım.
Sen sakın gelme!
Sabahın beşi sönen sokak lambam
Sen çıkmaz gecelerimin kör ışığı bile değilsin çünkü.