Şafak Şiiri - Abdullah Bedeloğlu

ŞAFAK
Mutluluk bizden ırak
Yaslara olduk konak
Gündeliğe mahkum şafak
İstikbal olmuş nifak

Ayrılık oku vuruyor.
Ellerim eli bulmuyor.
Sevdamız yurtsuz kalıyor.
Özlemle gönül ağlıyor.

Ümitler, düşler yok oldu.
Asalet, nesil kayboldu.
Duygular anlık haz oldu.
Kalpleri dertler doldurdu.

İnsanlar olmuşken camiye bırakılan bebek
Hepsini sahipsiz hem düşman ilan ederek
Bölündü kalpler ortadan bilerek
Emsiz yapıldı müstevliye hediye edilerek

Vardır her ruhu dirilten ahiret
Hepsinde görünür cismaniyet
Hak ile batılı ayırır hidayet
Dalalet, hıyanete kalmaz muhabbet
Abdullah Bedeloğlu