Bir yanık sevda türküsüdür şafak,
Lalezardır bahçıvanı meçhul,
Tan yerinin ağarmasıdır karanlığın
ardından,
Umudun habercisidir yeisten sonra,
Ve çölde vahadır şafak,
Yakıcı sıcaktan melteme dönüşmesidir
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta