Safahat Şiiri - Ünal Beşkese

Gezdim bunca bahçelerde, nice çiçek koklayarak,
Bir gülistan içersinde, en güzel gül seni seçtim.
Kokusunu, bir sır gibi yüreğimde saklayarak
Henüz pembe bir goncaydın, dudağımla açtım seni...

Yağmur dinmiş, gönül kurak, bağ bozulmuş, bahçe viran...
Gönül tekrar hayat buldu, birleşince bir gün dilan,
Taneleri sevgi dolu, sevda rengi başak veren
Sihirli bir tohum gibi, tüm ömrüme saçtım seni...

Dalında bir bülbül gibi, sabah- akşam şakıyarak,
Sevgini al bir şal gibi yüreğimde dokuyarak
Ve günlerce, gecelerce hep içimden okuyarak
Sevdiğim bir şiir gibi, ezberimden geçtim seni.

Müptelâsı oldum ama, seni senden götürmeden,
Bir gün bile, lâl rengine başka bir renk getirmeden,
Lezzetini duya duya, birden dikip bitirmeden
Yıllanmış bir şarap gibi, yudum yudum içtim seni...

Ünal Beşkese
.................................
safahat...:safhalar, aşamalar, gelişmeler
Dilan.....: gönüller