Şafağın Gözlerinde Yeşeririm

Çiçeklenir düşlerimin kıyısında gözlerin,
Hangi bilinmez rüyanın efsunusun sen?
Kırık bir aynada çoğalır suretin,
Sisler içinde yankılanır adın, usulca.

Yeşil bir fısıltıdır dokunuşun,
Nisan, teninde yeniden doğar toprağa.
Yağmurun ezber bozduğu bir günde,
Göğün mavi yankısında eririm sana.

Zümrütlenir zaman, durur ansızın,
Sen benim döngüsüz mevsimim,
Ruhumun kıyısında esen rüzgâr,
Teninde memleket kokusu saklı sevdam.

Yeşillenirim gözlerinde,
Kök salar hüznüm baharında,
Uykusuz geceler çiçek açar sende,
Ve ben her defasında, sende yeniden yeşeririm.