Şafağa çekilen umutlar söndü

Düşünce yapımız gönülde sanat,
Sevdamız gönülde açıyor kanat.
Gün muştusu beklerken güne inat,
Şafağa çekilen umutlar söndü.

Düşlerim kabus oldu acı çektim,
Yıllarca ağladım göz yaşı döktüm.
Aşk tohumunu yüreğime ektim,
Gönüle ekilen umutlar söndü.

Mevsim döndü sevgimiz yarım kaldı,
Beden içinde can perişan oldu.
Sevgi ile açan çiçeğim soldu,
Ufkumda dikilen umutlar söndü.

Şimdi değişti sevdamızın adı,
Dünyada kaçtı ağzımızın tadı.
Hasret gönüle akan pınar idi,
Su gibi dökülen umutlar söndü.

Yusuf sevgiyi alıp gömen kuma,
Artık sözleri saymıyorum tama.
Eskiden kimse yakamazdı ama,
Sevgiyle yakılan umutlar söndü.