Safa Merve Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

SAFA-MERVE

Törpüleyip ömrümü ilerlerken saatler
Hakka ulaşmak için Beytullah’da vaatler

Akrep ile yelkovan bak hele nasıl döner
Tersine döner tavaf meşakkatler hep söner

Sanki geri döndürür ilerlemiş zamanı
Geldiğimiz noktada bulmak için Rahmanı

Bu iş kolay değildir gayret ile Sa’y* gerek
Çalışıp çabalayıp hakikate biz erek

Safa ile Merve’de formülü var bu işin
Sırrı orada gizli has bahçeye girişin

Sa’y koşmaktır hedefe, hedefin nedir senin
Ulaşırsa oraya rahat eder bedenin

Hacer annem su için koşup durdu orada
Ab-u hayat*fışkırdı o kup kuru karada

Gördü semeresini*o gün sa’y-ü gayretin
Razzaku âlem verir, niye senin hayretin

Kuşlar bile sahaya sabahtan aç çıkarlar
Doldurmaya kursağı kendilerin sıkarlar

Çalışmakla hedefe insan olamaz vasıl*
Ulaşanlar hedefe çalışanlardan hâsıl*

Olmazsa işte zahmet ulaşmaz ona rahmet
İbadettir çalışmak diyor ya bizim Ahmet(as)

Safa ile şu Merve nişanıdır Rabbimin
Herveleyle* yürümek âdeti Habibimin

Anlamıdır Safa’nın, sade katıksız sert taş
Merve’ninse manası, karışık yumuşak taş

Diyorlar ki veliler, Kâbe: kalbe karşılık
Safa: ruh, Merve ise: nefs, bu söz değil çarşılık

Âdem Baba Safa’da Safiyyullah olunca
Havva Ana Merve’de huzur ile dolunca

Bize derler Safa’da, ruhunu saflaştır sen
Tezkiye* et nefsini Merve’ye vardın zaten

Hayat boyunca insan ruh ile nefs arası
Gider gelir tamamlar, çatar ölüm yarası

Hâkimiyeti olsun, bu yolculukta ruhun
Kurtar nefsin elinden o zaman kurtulursun

Bunun için yapılır işte oradaki Sa’y
İstersen yapma Sa’yı günah deryasına kay

Gelir iken Safa’dan getirilir tekbirler
Amaca ulaşılır gönüller hakkı birler

Manevi hastalıktan kurtulursun böylece
Şifaya kavuşursun derdin kalır öylece

Merve’nin mürüvvetle alakası yok sanma
Kazan onu orada sakın nefsine kanma

Adalet-iyiliği, akrabaya yardımı
Emreder Cenab-ı Hakk, haber sana vardı mı?

Çirkin iş fenalığı, azgınlığı yasaklar
Düşünüp tutasınız öğüdün size saklar

Sen çıkarsan aradan kalır seni yaradan
Çıkaracağım nefsi kurtar beni yaradan

Geçmek için nefisden kesilir Merve’de saç
Ruhanileşir insan takılır manevi taç

Saçını kestirirmiş köle alınca kişi
Varmadan o evine bu olurmuş ilk işi

Köle oldum ben sana benim güzel Allah’ım
Beni bana bırakma sensin benim penahım*

Ben acizim Allah’ım azletme kulluğundan
Terk etme n’olur beni günahım bolluğundan

Benden güzel kulları yaratırsın Sen ama
Bense Rabbim diyerek varayım hangi dama

Tamamladı mı huccac yedi gidiş gelişi
Safa-Merve, Sa’y olur, temizlenir o kişi

Ahmet Arslan diyor ki, Rabbim beni de çağır
Kurtulayım nefsimden, nefsim bana çok ağır

*Sa’y: safa Merve tepeleri arasında 7 kez gidip gelme
*semere: eser
*ab-u hayat: su (zemzem)
*vasıl: ulaşma, ulaşan kişi
Hâsıl: oluşma, meydana gelme
*hervele: kısa adım canlı yürüyüş
*tezkiye: temizleme
*penah: sığınak
ayeti kerime