Saf Suları Görmektir Mutluluk..

Zamanı anlattılar bana.. Dün ve dünden bir önceki gün. Ve daha önceki günlerde.. Yani geçmiş zaman eylemlerinde..

Zaman kötü değildi. Lakin siyah tarafını yaşattılar çoğu zaman. Bana soracak olursan, ben istememiştim karanlıkları. Acı bana diye anlatmıyorum asla sana bunları. Bunların hepsinin buruk da olsa bir anısı var. Ve bunları yaşattılar çünkü; yaşadım.. Ben istemedim ama yaşattılar hepsini.. Acısını ama tamtamına gerçeğini yaşattılar..

Günbatımını göstermediler bile biliyor musun? Yüzdürdüler denizlerde ama hep okyanuslarda boğdular beni. Ya da bunu hep öyle bildiler onlar.. Kimse sormadı ve ben de kimseye anlatmadım.. anlatsaydım da çok bir şey değişmeyecekti. Çünkü değiştirmek istemeyecektim ben yine.. Nedenini sorma. Soracak olursan içinden çıkmayı bırak, içine bile tükürmeyeceğiz çünkü..

Beni zamandan zamana attılar şimdi. Çok da alınmadım kendime. Kendime suç bulamadım. Bulsaydım suçlarımı, seni sevemezdim ki.. seni anlayamazdım belki. Belki hiç tanışamazdık, belki yaşayamazdık bu baharı..

Bahar dedim de aklıma geldi bak yine. Birkaç satır yazmıştım ya sana geçenlerde, her hangi bir gece, her hangi bir akrep-yelkovan restleşmesinde.. Bahar demiştim, “Sana o baharı belki veremem. Ama baharlarda nasıl yaşanır, onu biliyorum..” Satırların gerisi sen de gizli kalsın biraz. Birazdan öte hep sende kalsın. Beni sormaz kimse. Yazdıklarımı bile. Ama seni sorarlar. İyiliğe, güzelliğe sorarlar seni. Kıskanırım ama sonra hoş görürüm soranları.. Bahar demiştim ya, ben çok bahar gördüm. Kış da.. Ama hiçbir kışa yenik düşmedim ben. Çok çabaladı zaman ama yenik düşüremediler işte.. Yazı görmek istemediğim için kışlarda kaldım hep ben. Baharları açtım gözlerimi ama değersizce. Belki çaresizce.. Biliyordum aslında her bir zerresini. Ama açmak istemedim gözlerimi. Göz mü dedim ben yine, yüreğimi hiç sormadılar ki..

Saplantılarım yok aslında benim, ya da kaygım gelecek zamandan ötürü.. Acıysa yaşadık, mutluluğun karşılığıydı belki. Ya da ben hep öyle gördüm.. İtiraf etmek gerekirse, ne gerekiyorsa o an için ben hep onu gördüm..

İyi bir insan mıyım? İnsanlar bana hep iyisin diyor. İnsanlar herkese “iyi” diyor. Yani insan sormak istediğine istediği soruyu sorduktan sonra hep istediği cevabı alıyor. Gerçekten iyi bir insan mıyım; benim buna söyleyecek kelimelerim yok. İyi bir insan mıyım bilmiyorum.. Bildiğimin en azamisi; yanımdaki hiç kimseye kötü bir şeyler yaşatmadığımdı..

Şimdi tutup da sana beni sev diyemem. Kimseye diyemem hatta bunu. Belki sevilecek bir adam değilimdir kim bilir.. Belki mutlu olunacak bir insan da değilimdir.. Tabii yine bu insandan insana değişir.. Ama güvendiysen seversin zaten. Ve anladıysan mutlu olursun zaten..

Bize bir don biçmişler salıvermişler dünyaya diyelim;
Sularımızı bulandırmışlar biraz.

Mutluluk,
Saf suları görmektir diyelim..

04.07.2012