"saf sabır, naif hayal"
Hafif bir ışık altında kendini saran bir heykeltıraş
İlk o yoğun bakışlardan aklımı çelen zarifane duruş
Titreyen elleri sanki sonbahardan kalma kuru soğuk
Gözlerindeki o şenliği, mutlu halini nasıl unutabilirim?
Aklımdan hiç vazgeçmiyorsun, rüyalarımı bırakmıyorsun.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta