Sadullah Temiz Kardeşimiz Der ki:”124.00 ...

Sadullah Temiz kulun şahsım için hissesi,
Rab ondan razı olsun, affeylesin herkesi…

Kıssadan şiirleştirdik, duyduğum kadarıyla,
Dostlar mazur görsün eksik manalarıyla…

Zamanın birisinde, garip bir adam varmış,
Yersiz, yurtsuz ve kimsesiz karnı da hep açmış…

Yatacak yer ararken, camide namaz kılmış,
Bakmış ki her yer müsait, uzanmış ve yatmış…

Vakit tam ilerlemiş, imsak vakti girince,
Derken sabah kılınmış, Rab emri gereğince…

Cami tekrar boşalmış, cemaat dağılacak,
Garip kulun karnı aç, onu kim doyuracak?

Çünkü dert yakınmış, evliyaysa dinlemiş,
Aç kalmış midesine, boş nasihat önermiş…

Bir kap çorba için, evliya üşenirmiş,
Onu aşağılar gibi izlenimler de vermiş…

Garibin midesi aç, çorba çok mu zor bir şey?
Üstelik evliyasın, doyursaydın ya be hey!

Demiş düğün yeri var, filan kulun evinde,
Öğle vakti yetiş ki doyururlar seni de…

Denilenleri yapmış, fakirin karnı doymuş,
Fakat memnun olmamış, içinde ukde olmuş…

Evliya kişi ise akşam uyuduğunda,
Bir çeşit rüya görmüş, korkmuş yordurduğunda…

Yüz yirmi dört bin kadar resul bir anda çıkmış,
Çorba ile ilgili çok sözler açıklamış…

Demiş, sahih değildir bu basit bir rüyadır,
Yüz yirmi dört bin resul, mana olmamalıdır…

Fakat aynı rüyayı, üç kez üst üste görmüş,
Demek ki Rahmanidir, diyerek de düşünmüş…

Oysa o garip kişi, Rab sevgilisi imiş,
Hak hizmetinde olup, hususi gönderilmiş…

Kulu denediğinden, karşısına dikilmiş,
Rüyayı ima edip, iki çift de laf etmiş…

“Senden çorba istedim, sen düğüne gönderdin,
Verseydin ne olurdu, çorbayı esirgedin…

Bir kap çorba için, görmen mi gerekir?
Bir o kadar peygamber mi bir kap çorba için?

(2012)