Sadullah Çiçek Şiirleri - Şair Sadullah ...

Geçit vermez amansız karlı dağlar
Dört mevsim kapalı, çamurlu yollar
Zahmeti bol, verimi düşük bağlar
Kazma ve kürekle yorulan kollar...

Unutulup kaybolan ücra yerler

Yaz kış bembeyaz görünen dağları
Görkemi tehlike saçan taşları
Bol bol kara üzüm veren bağları
Tükenmeyen bereketli aşları...

Elleri nasır tutmuş anaların

Seni düşündükçe;
Kahroluyorum...
İçimdeki duyguları, düşünceleri
Sana aktaramadığım için;
Adeta kavruluyorum!

Gülmek neydi?
Sahiden unutmuşum...
Mutlu olmak nasıl bir duyguydu?
Düşünüyorum, taşınıyorum
Ama, bir türlü çözemiyorum
İçimdeki işlemsiz problemleri...

Üstada ALLAH'ta Binlerce Kez Rahmet....

Ünlü bir konakta dünyaya geldi
Sigara, içki, kadındı gençliği
Tek başına hayatın esiriydi
Adeta derin boşluğa girmişti

Gönül bu;
Ne olacağı belirsiz
Bazen ürkek bir ceylan
Bazende kükreyen bir aslan!

İşte ben ürkek bir ceylan

Dünya huzur doluydu,
Kırılmazdı kalpler,
Herkes mutluydu,
Fetihlere giderdi Alperenler...

Osmanlı dikmişti büyük sancağı

Yaşıyorum;
Denli densiz
Rotasını kaybetmiş gemi gibiyim
Ümitsizliğin sağa sola vurduğu gibi
Toz pembe hayaller misali…

Dilimden düşmez hecelerdendin
Bitip tükenmeyen hecelerdendin
Aklımdaki cevapsız bilmecelerdendin
Okuyup anlamadığım
Eserlerdendin...

Arkadaşım; çıkmaz sulardayım
Yaylı ipler gibi yulardayım
Beynimdeki kan durulmuyor
İçimdeki cinler bir türlü vurulmuyor...

Ben acı çekmezdim