Sadri Haşimoğlu Şiirleri - Şair Sadri Ha ...

Güvenme dünya malına
Yıkılmaya bir sel yeter
Tutunma söğüt dalına
Kırılmaya bir yel yeter

"Sabır" atalar öğüdü

Bilesin bu yürek çekmiyor seni,
Artık şu aklımdan çık git ne olur!
Böylece unutmak kolay gideni,
Artık şu aklımdan çık git ne olur!

Nefesin yok ama, kokun yanımda.

Gün karardı yavaş yavaş
Daha vaktim var zannettim
Gittiler hep dost arkadaş
Daha vaktim var zannettim

Ölüm geldikçe her cana

Hayatımın her deminde
Ben hep kaldım bir başıma
Herkes kendi aleminde
Bir ben kaldım bir başıma

Erler ile erlikteyken

Bilmem İngiliz mi, Hint midir soyun?
Ne yastık bıraktı, ne halı, tüyün.
"Şımarık Karı"yı geçti de huyun.
"Hav Hav" ın dağları yıktı be Tarçın.

Her yana salarsın çişi yaparken,

Yar seni sorunca Erzurumlara
Geldi de, buralı oldu dediler
Ne zaman dönecek geriye dedim
Dönemez O artık, öldü dediler

Bir hüzün sarar beni, hafiften, ince ince.
Yaz bitip de bu yerden, son göçer kuş gidince.

Sevdiğini yitirmiş, çırpınıyor dalgalar,
Martının uçuşunda hala yaza özlem var.

İçin başka, dışın başka
Böyle iman olmaz hacı.
Sen sadece aç durursun,
Bu oruç sayılmaz hacı.

Sence;
Sen çok güzelsin diye
Ben seni sevdim...

Bence;
Ben seni sevdim diye

Adı hünkâr olsa bir şey değişmez,
Aslı haramiden bey olmaz imiş.
Kapı birleşir de gönül birleşmez,
Toplama nüfusla köy olmaz imiş.

Ciğeri götürmüş torpilli Tekir,