Sadri Alışık Şiiri - Kerem Alışık

• 

  Sedat Erdoğdu

  YEŞİLÇAM ( Sadri ALIŞIK’ a ithaf…)
  
  Takma kirpikleriyle ağlaşıyordu bir kadın
  Rimelleri akıyordu duvarlarında yazlık sinemaların
  Siyah_beyaz mücadelelerle geçip gidiyordu hayatım
  En hüzünlü nağmesindeyim şimdi yedinci notanın
  Büyülü cam önünde attığım şen kahkahalar
  Yeşil çamlar devriliyordu faili meçhul saatlerde
  Motor! ...sesiyle uyanırdı günaydınlarım
  Stop! ... sesiyle başlardı gerçeklerin acı dansı.
  Kameralara oynuyordu, ALIŞIK’ tı bu adam
  Dudakları aşınmış, Star’lar öperdi gecelerimi
  Güvercin kanatları uçuşurdu beyaz perdelerimde
  Tahta sandalyeler taşırdı uykusuzluğumu.
  Hangi mevsim yitirdim adımı, ben kimim?
  Hangi kaldırımlardan geçip gitti benliğim?
  Hangi dergiler alt_üst etti yaşantımı,
  Hangi sigara yanığı afişlerde maskeli gülüşlerim?
  Küfürlü mısraların boşluğundayım şimdi
  Gülüşlerim korkar oldu ağıtlarımdan
  Yalan gömleği giyip, yalan söylüyor dilim
  Marmara çırası gibi yanıyordu yıldızlar
  Tokat attım hayatın tüm kalleşliğine amaney
  Yalan da olsa, yüreğim kan ağlarken
  Size ağlamayı, size gülmeyi, size yaşamayı öğrettim.
  Şark ilinde, Tunç elinde, bakır diyarında
  Yandım, piştim, döndüm sufi çöllerimde
  Elimizde ekmek oldu İstanbul sokakları
  ALIŞIK’ tım, karanlıkta omzuma düşerdi başım
  Tophane rıhtımında gezer dolanırdım.
  Yaş da yanacak, taş da yanacak, tersine akardı yeşil ırmak
  Teoride unutuldu repliklerim, şarkılardı tek sığınağım.
  Bol yıldızlı cikletlerde artistik resimlerim
  Fakir kız, esas oğlan, rus ruletiydi oynanan
  Sürüldüm, sömürüldüm, dövdüm dövüldüm
  Suyu yaran hançerdi gülüşlerim
  Bütün çirkeflikleri gizledim makyajımla
  Aç kaldım, aç yattım, onurumla yaşadım
  Beyaz badanalı duvarları ben imzaladım
  Taksim’ de bir bank üstünde
  Uyudum bir daha uyanDIRILmadım! ....
  
  şiir:sedat ERDOĞDU

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)