Sadrettin Altay Şiirleri - Şair Sadretti ...

Âlem-i ziyada
Avare bir bülbül idim,

Rast geldim bir güle,
Tutulu verdi dilim.

Buraların iklimi hasrettir
Kalplere çökmüştür hüzün
Ne düşler yeşerir
Ne de ümitler
Ve artık çoraklaşmıştır sevgiler.

Ah insanlar!
Beylik laflar edersiniz
Acizliğinizden bihabersiniz.

"Şunu-bunu" yaptım diye dolanırsınız
İstediğiniz olmayınca

Geceler...
Zindan geceler

Ay ve yıldızlar
Ve kara gök.

Geldi geçiyor zaman
Kimisi için kavuşma vakti
Kimisi için ayrılık
Kimisi için sevinç vakti
Kimisi için hüzün.

Bilmez misin dünya fani
Geldik gördük gidiyoruz
O hayat ne oldu hani
Geldik gördük gidiyoruz

Onca korku, dert ve tasa

Bayram olurdu
İklimi hasret bu şehirde
Ve içimi buruk bir sevinç kaplardı.

Hiç kimse gelmeyecekti
Biliyordum

I.
Şimdi
Tüm kelimeler kördüğüm

Ne yazılır
Ne de anlatılır.

Kirli bedenlere giydirilmiş temiz bir ruh
Dört duvar arasına sığdırılmış bir hayat.

1.
Kelimeler birer sıradağ gibi
Dizilirdi önüme.

Savaşırdım
Tırnak ile kan ile