Sadist Şiiri - Eyüp Göksu

Sadist

Deryâ diye kupkuru çöle daldım dalalı
Her gece kadehlerin içinde yüzüyorum
Aklım başımda değil, senden ayrı kalalı
Tenhalarda başıboş divâne geziyorum

Felek bile acırken diz çöküp yalvarmama
Sen izin vermiyorsun huzuruna varmama
Çok az kala hayatla bağları koparmama
Ben yine o sevdâya şiirler yazıyorum.

Şikâyet etmiyorum yokluğunla yanarken
Hâtıralar canlanır mâzimizi anarken
Benden divâne olan gölüm seni ararken
Boşalmış kadehlere sarılıp sızıyorum

Brutus’un Sezar’a hançer vuran elisin
Bana “deli” diyorsan,sen daha çok delisin
Sevdiğine zulmeden sadist bir sevgilisin
Neden hâlâ kalbime resmini çiziyorum.

Bu aşk sana cehennem olacak ise bitsin
Yoksa bırak yüreğin nere giderse gitsin
Bilmem ben mi mazoşist, yoksa sen mi sadistsin
Dertleri tespih edip üç uca diziyorum.

Dünya eskisi gibi yine dönecek ama
Yerine yokluğunu alacağım odama
Sanma kırılıyorum firkat denilen gama
Bana hep düşman olan şansıma kızıyorum.

20 Şubat 2009 İzmir
.