18 Temmuz 2005, İstanbul
ellerimde deliklerle süregelen tenin
ve bir o kadar acıtır sana bakan gözler
ruhumu emdi bu düzlem, tüketti
göğsümden mezar kanatan büyüler düşer
çığlık gibi yakın olur boynuma, kulağıma serin
her gece farzdır, ellerim çivilerini özler
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki