Sadık Yalnızlık Şiiri - Kasvet

Bu yalnızlık ki beni hiç mi terk etmez
Uzak kentin karanlığındaki ıssızlığa?
Umutların biter göz yaşlarını saklarsın
Aynı gecenin ruhsuzluğunda

Kalırsın ortasında karanlığın
Sönmeye yüz tutmuş ışık gibi
Yıllar boyu kapımı çalan yalnızlık
Şimdi ruhumun aynasında kaybolmuş gibi

Canımdan süzülüp akarsa yalnızlığım
Ağlatır beni düşlerimdeki ıssızlığım
Bundandır hayata karşı gamsızlığım
Henüz vurulmamış zincir gibi

Ağlamak, derde çare getirmez ki
Hazan, zamana çare olmaz ki
Bu yalnızlık beni hiç terk etmez ki
En sadık dostumdur ölene kadar.