Benden bu kadar mı nefret ettin
Benim olman tek isteğimken
Benden bu kadar mı nefret ettin
Senin olmak tek isteğimken
Bu kadar mı sıktım seni
Sen öyle seversin çok
O okadar tatlı siktirederki
Hala romantik bir hava vardır senin yüzünde Yağmur yanaklarını ıslatır bulut bile yokken
Değişik oldum bi değişik
Güzel bi değişik hüzün bi değişik
Zaman bi değişik geldi
Yoksa ben başkamıyım
Duvardaki saat seni bende dursun
Bir gün seninle geçince bize yıllar olsun
Gözüme dizime sen dursun
Demesinler o sensiz sen onsuzsun
Bilmiyorum gecenin bile kör olduğu bu saatte
Elimde kalem ne iş yada ne işsizlik be
Ne yazmalı ne yazmamalı bilmemek ne
Dün neydi biz neydik bu gün ne
Her satırın başında düşkün gönlüm bir fiile
Kafam geyik yapıyor yine bu gece dişi bir geyik
Dişimi kırıp elime verebilecekken sıkılan çenem yine sinirliyim evet
Gözlerinin sığında boğdun sen beni denizlerimken gözlerinin mavileri
Ve yine evet sen öğrettin kıyılarda boğularak ölmeyi
Sen öldün cehennemin dibindesin kendincede ben ölmedim be nerdeyim
Duygularımda yinelenen bir umut bedenimde yinelenen bir hüzün
Hani bakarsın göğe uzakta sanılır gözlerin
Dalarsın geçmişe en büyük yelkenlerini açıp
Bir şey ararsın ararsında dilinin ucundadır düşmez
Bir an beklersin anlarsın duraksaman ondandır
Adımların hızlıdır sokakta bir kelime duyarsın
Kalmadı ki ardına dökecek bir damla bile göz yaşım
Kaç tanesi aynı derde yanıyordu dostlarımın hatırlayamadım
Bir başkaydı her bir kelmende sana kalpten inanışlarım
Şimdi senin kolunda başka bir aşk benim elimde bir resim
Alçaklarin dünyasında müebbet umutlarımızdı hep kaçak
Ne bir yol gösterenimiz oldu ne bir çıkış olmadı bi kapımız ki açak
Hayallerimi sorma bana karanlıkta düşündükçe titriyorum düşündükçe korkak
Sussun ışıklar yanmasın bir kıvılcımda sen olma hepsi dar ağacı yada idam sehpasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!