Senin yandığın yerde ben kül olurum
Dağları yıksalar üzerime
Engel koysalar bütün yollara
Ben seni bulur yine alırım
Saklı neyimiz var fani dünyada
Her şey nasılsa çekilecek bir gün hesaba
Bilen bilsin,duyan duysun
Gidecek bir canımız var nasılsa
Bedelsiz mutluluk olmaz yaşamda
Bedel ödemekten korkman niye
Sevgi kutsalsa,yaşamakta bir o kadar güzelse
İsyan etmeler ahlar niye
Kaybettiklerine bakıp yanmak
Hiç kar getirmedi insanoğluna
Kazandıklarına sarılıp
Mutluluğu gelecekte aramalı zamanında
Eldekinin değeri gidince anlaşılır
Kaybetmeden değerini bilmeli
Hayat her zaman gülmeyebilir
Sana gülmüş sevildiğini anlasana
Hayatta bütün kapılar sana kapansa
Bil ki bu kapı sana hep açık
Yiyecek bir lokman kalmazsa
Bu garibin çıkısında var bir lokma azık
Güneşin doğmazsa
Dünyan kararırsa
Gecelerde yaşa
Bu fakir ay olur ışık verir sana.
05.08.2006.04,39
Kayıt Tarihi : 5.8.2006 04:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
En büyük korku ölüm korkusudur.İnsan ölmekten korkar.Bu korkuyu yenmişse insanoğlu geriye korkacak birşey yok diye düşündüm.Dünyada halloymayacak başka birşey yok tur herhalde.
TÜM YORUMLAR (1)