Sone
Seni seviyorum, bir gün karşılaşırsam biriyle,
Beklerken ebedi kadınımı,
On iki ayın en az birinde çayırların çiçek açtığı,
Nankör günlerden uzak, cennet evimde.
Sonsuz çimenlerin üzerinde, önümde göreceğim,
Ölenlerin birbirini aradığı dönüşsüz evlilik için,
Sırayla geçişini ölümsüz meleklerin,
Ve kıskandırmadan sana ihanet edeceğim ;
Zira sen kendin, ebedi kocanı seçerken,
Gölgesi insan seliyle geçen,
Beni terk edeceksin ilk çağrısından itibaren.
Ve unutacağız birbirimizi,
Aynı gemide evlerine dönen yolcular gibi,
Onlar hatırlamazlar artık küçük ilişkilerini.
René- François Sully Prudhomme (1839-1907)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 25.5.2018 08:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sunar Yazıcıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/25/sadik-olmayanlar-cev-sunar-yazicioglu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!