Âlem kendi ekseninde dönüyor
Hakîkatın kitâbı da söylüyor
Bakmayın herkese yanıp sönüyor
Ay ve güneş benim sâdık kulumdur.
Gemileri yakmış limanı tüter
Tepeden tırnağa îmânı tüter
İçerden dışarı dumanı tüter
Kara toprak benim yanık külümdür.
Leyla'yla gezerim şiştiğim olur
Mevlânın aşkıyla piştiğim olur
Bir anlık gaflete düştüğüm olur
Hakîkat üzreyim ,tanık yolumdur.
Toprağa bağlandım beyâz giyerek
Âlemi turladım Allâh diyerek
Bilerek değil de dost! bilmeyerek
Kusur eylemişse, sanık solumdur
Hey dost! kusur aramayı bırakta
Mahâretli bu Sezâi çırakta
Herkesten sakladım gözden ırakta
O yâr benim, o tanıdık gülümdür.
Kayıt Tarihi : 9.4.2024 12:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!