Sadık Dursun Şiirleri - Şair Sadık Dursun

Sensizlik; bir boşluğu anımsatıyor
Bir rüzgarım sanki sürüklenen.
Yalnızken hayaller seni anlatıyor,
Ya bekleyenim, ya da beklenen.

Bilemiyorum bir çok şeyi,

Ben,
Belirsizliklerde savrulan,
Bir fersiz beden.
Yüreğiyle aciz,
Yüreğiyle,
Çaresiz.

Böyle bırakıp giderken,
Ben yorgunsu,
Dalmışım hayaline.
Sana feda ettiğim
Sevgimle,
Yalnızlığa alışıyorum.

Bir hayalin boşluğu,
Şimdi;
ıssız bu yürek.
Üşür ve daralır zaman,
Bilinmezleri geçerek.

Ellerim,
Sana açılan bir dua,
Sen tutunamadığım.
Yüzümde bir mahçup haya,
Affet Allah`ım.

Yeniden,
Bir karanlık sokağa doğru,
Yürüyorum, anlamsız.
Çaresizliğimde,
Kaçarken senden,
Ağlıyorum, anlamsız.

Adım adım...
Dayanılmaz bir hasrete varmadan,
Bana en yakın
Sana en uzak bir yerde,
Başlıyor hayatım.

Gözlerimde ayrılığın buğusu,
Geride bıraktığın,
Hatıralar arasında,
Bir gülüş sadece, çocuksu.

Gün ışığımdın parlayan,

İçimde saklı hayalin,
Ve yitik,
Unutulmuşluğumda
O sevgin,
Şimdi,
Yüreğimden uzakta.

Hayat yine meçhul, yine tarifsiz,
Kaybolup gidiyor kelimelerde
Bazen umutluyken, bazen çaresiz,
Uzakta mutluluk hep beklemede.

Yürümekte insan hayat yolunda,