SADIK DOSTUM ELEM VE KEDERE,
Neden boyun büküp de isyan edem kadere,
Nereye gitsem benimle,
Konuşur, bazen çok üstüme düşer,
Ağlasam da, gülsem de, gecelerimde gündüzlerimde;
Ve hep benimle; ELEMLERİM, KEDERLERİM VE DERTLERİM,
İşte sadık dostum, üşüdüğümde postum,
Yattığımda, karanlık gecelerimde yastığım.
Sığındığım, kaybolurcasına okyanuslar gibi,
Dipsiz Ummanlarda ayak bastığım.
Ve bir ömür boyu beni terk etmeyen biricik dostum,
Benim dertlerim, kederlerim.
Olmasaydınız ne yapardım,
Hayatı nasıl tadardım,
Neyin farkına varırdım;
Belki dost diye vefasızlara mı?
Gündüz varsa akşam yok,
Gece varsa gündüz yok,
Dost olmazsan hiç mi hiç yok,
İnsanlara mı dost diyecektim,
Meğer benim tek dostum,
Karşılıksız, çıkarsız,
Ne olursam olayım;
İster deli, ister veli;
İster üzgün, ister neşeli;
Ben kendimi bildim bileli;
Hep yanımda gerçek dostum;
Dertlerim ve çilelerim.
2907-20-0911 balix
Kayıt Tarihi : 20.6.2018 21:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

benim en büyük sadık dostum elem ve keder, beni asla yalnız bırakmıyorlar;
evet dışardan hep öyle görünür, birde siz o alevin içine sorun,
yanmasak o görüntü olurmu, hep kapkara kömür oluruz görünüşte
vay saol kederim elemim ne büyük?
TÜM YORUMLAR (1)