Sadık Dostlarım Şiiri - Vehbiye Yersel

Bugün sokağa çıkmak istemedim,
Pencereden,çiçeklerime baktım,
Renklerini, solmuş, kurumuş gördüm.
Soluğu balkonda aldım,suladım.

Sularken onlarla konuştum,sevdim,
İki saatimi onlarla geçirdim.
Yalnızlığımı unuttum.dinlendim.
Tekrar onlara kalp gözümle baktım.

Hayatlarından memnundu,canlarım,
Senelerdir,onlar benim dostlarım,
Sıkıldığım zaman,onlara koşarım.
Onları sever kendimden geçerim..

Çiçek sevmeyen insandan kaçarım,
İnsan sevmesinden şüphe ederim,
Sokak kedileri,kumrular kuşlar,
İmdadıma yetişen tek dostlarım.
23.11.2011