Yüreğim kar beyazı soğuklara terk edildi
Gözlerim kan ağlamakta
Hüzünlere yenik sensizliğe yenikti
İçim kıpır kıpırdı askın şımarıklığını sergilercesine.
Benim için baskentte isyandı ask
Dudakların susup yüreğin konusmasıydı
Fırtınalı bir okyanusun ortasında
Tam yol ileri giden gemiyim
Tayfası ben ve asktı
Kim ne derse desin dönyeme niyetim yok
Gidilecek bir yer olsa sonu olurdu
Ama sonu olmayan bir yere gidiyorum
Ne liman var ne de kara
Yeşil bir vadinin içinde
Deli dolgun akan ırmakların ortasında
Cehennemi yasıyorum
İnsan denize bakarda cok guzel derya
Ama deniz suyunu ağızına gelince nefret eder
İşte sana olan duygularımda öyle
Canımı acıttın
Hani derdin ya buyunce ne olcan diye
Ressam olcam
Elimde boya fırcası olcak
Sacından,ayak tırnağına kadar
Beyaza boyayıp
Tekrardan renklendircem seni
Ve benim olcaksın sadece benim
Tüm güzelliğinle...
Sadık Can Sarıkaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!