ATATÜRK VE CUMHURİYET
Zordu o günler Devlet-i Osmaniyenin zayıfladığı zamandı
Halk bitmiş tükenmiş bir çok entrikayla karşı karşıyaydı
Millet canı başı derdine düşmüş ve epeyce kaygılıydı
Doğrudur özü sözü
Devamlı güler yüzü
Keskindir o iki gözü
Kartal bakışlıdır Benim Albayım
Ali'ler,Ahmet'ler,Mehmet'ler bak Çanakkale'deler
Göz kırpmadan canlarını vermeye geldiler
İçlerinden birçoğu çok genç vede evliler
Ne olursa olsun hepsi vatan için ölmek istediler
Boğazı dört bir taraftan kuşatan canavarlar
Annedir şefkat ocağı
Cennet Bahçesidir kucağı
Hiç bitmesin onun sıcağı
Geçip gitmesin çocukluk çağı
Büyüsen de çocuksun hep gözünde
Ay ışığında aydınlanan beyaz kabirler
İmtihan olup vefat etmiş müminler
Anneler,babalar,çocuklar vardır içlerinde çok gençler
Vatan sevgisiyle canlarını vererek cennete giden şehitler
HAYKIRMAK GELİYOR İÇİMDEN
Kimsin sen söylermisin insanmısın neyin nesisin?
İnsanım deme insan olamaz,kana susamış bir vampirsin
Terörle şiddetle beslenen caninin ta kendisisin
Arslanlar gibi kükreyerek haykırmak geliyor içimden
MAHALLENİN GÜLLERİ
Onların doğuştan gelir müziğe meyilleri
Bu uğurda terkederler bütün eğitimleri
Kanun çalar,klarnet üfler o maharetli elleri
Neşemize neşe katar mahallemin Gülleri
KALP HIRSIZI
Sinsice girdin kalbime
Verdin bir sızı bedenime
Lakin soramadım sebebi ne
YASETDİN AGA
Kar gibi bembeyaz olmuş saçları
Benzer Atatürke hilaldir kaşları
Yerli Malı
Bu elma, bu armut ve muz
Ne kadar taze ve de ucuz
Bunların hepsi benim yurdumun malı
Herkes bunları yemeli ve korumalı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!