Sadece Yorgunum Şiiri - Mira Zeyno

Sadece yorgunum ..!!
Beynimden çıkardım geçmeyenleri ,açtım yine eski defterleri
Okuyorum tek tek ,kızıl yangınlarda
Perdeleri araladım ,!
İyiligin yenilişini kötülügün şahlanıp kahkahalar atışını seyrediyorum.!!
Düşüncelerde kaç âh ettim acaba dile düşmeyen
Acılarım dün kadar taze ,asırlar geçse bile..!!
Sızlayan bedenim iyileştide ,ruhumdaki kesikler hala gecelerimi gündüzlerimi lime lime etmekte..!!
Hani denirya kader ..!!
Kader değişmeyen baht işte dünya iyiler için durmadan çileğah..!!
Bir acı çığlık kopuyor beynimde ardından bugünü tepetaklak eden tokat ,peşisıra yumruklar ,tekmeler
Minicik bir kız çocugu kıvrılmış içimde savunmasız ana rahmine dönmek istercesine ..!!
Agzından salyalar akan bir vahşi hayvan gibi sanki geçmiş gözlerimin önününde ,bakışlarından ateşler çıkaran şeytan acımasızca gülmekte..!!
Sokaklardayım buz kesmiş titrek.!
Yalnız kimsiz çaresiz ,!
Ölüm diyorum nerdesin ,
Atıldıgım köşe başında basmış karanlık gölgeler tek tek tüm pınarlarımı ..!!
Korkuyorum titrek bir serçe misali
Sonra serçeyi aslan ediyorum
Korkuyu sıgınak gücün kollarında..!
Duvarlar örüyorum demirden
usta bir demirci edasıyla
Daha sert daha yüksek daha korunaklı daha ulaşılmaz
Ruhuma dokunsan darmaduman olacağım,avuçlarda bir toz misali savrulacak küllerim ..!!!
Yorgunum ..!!
Belkide kırgın,
Belki bitik .,!
Belki tamamen yitik ..!!!
m.z