Haykırsam içimdekileri,
Anlayan olur mu satırlarımda?
Duyan olur mu çığlıklarımı?
Acıyla dökülen gözyaşlarımda...
Gören olur mu yalnızlığımı?
Bilen olur mu?
Kalbimin ortasında bağdaş kurup oturan o şeyi...
Bilmezdim her nağmenin bu kadar anlam taşıdığını,
Her nakşın sessizce ve anlamsızca ağladığını,
Bilmezdim elleriyle kalbime parmak parmak dokunacağını,
Bilmezdim bu bilinmez hastalığa düşmeden evvel.
Öyle bir yerdeyim ki anlamlar anlamsız birer şey...
Dokunmak istesem kayboluyor her şey,
Ruhum baş başa kalıyor anlamsız hayatlarla,
Ne yapsam anlatamıyorum,
Sadece yaşıyorum...
Kayıt Tarihi : 6.5.2024 03:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!