Ben yalnız ölücem biliyorum
Belki Üçbeş kuruş cebimde
Ya aç ya tok
Belki bir gece
Belki bir sabah
Belki akşam
Ama yalnız olucam biliyorum...
Belki doğan güneşi seyrederken
Belki batan güneşi
Belki çocuklar oynarken
Parkta belki , belki sokakta
Belkide bir barda...
Fakat yalnız ölücem biliyorum..
Benle kalacak yaşanmışlıklarım
Pişmanlıklarım
Hüzünlerim
Mutluluklarım
Anlatamadığım çok şey olucak biliyorum..
Ölmüycekmiş gibi umutlarım
Her bakışındaki yaşama isteğim
Hepsi bende kalacak
Yalnız ölücem biliyorum
Hüznümü yüzüme yansıtıcam
Yaşamayı ne kadar çok sevdiğimin...
Nerde nasıl ne şekilde ?
Fakat yalnız olucak biliyorum ...
Ufacık bir Gamze olursa yanaklarımda
Halen içimde kalan yaşama isteğinden olucak
Bir çocuk mutluluğunda yaşama özlemim umutlarım duygularım her ne için olursa olsun tüm göz yaşlarım hepsi içime akacak...
Ben yalnız ölücem biliyorum
Ve herşey yalnız olucak......
Kayıt Tarihi : 13.5.2019 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir akşam üstü parkta bir calgıcı bir babuşka bir fukara ve bir cocuk varken görselimde öyle oluşan bir duygu dökümü işte ....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!