Bir gün; kapın çalındığında yeniden... kim o? ....dersen.
Ben olmayacak cevap veren.... gelen,kimdir bilemem.
Çünkü sana varan yolları özenle mayınladın.
ısırgan otları boy verdi postal izlerinde.
Bilirsin ki sen; ....Ben,koprivalar arasında yürümeyi sevmem.
Ne için sanki? Ben için mi? .....onca tuz biber, onca zencefil,kekrem......?
Oysa ki, Bunca katliam hazırlığı boşuna....etim ne benim?
Kemiğim ne ki? ....... zahmet buyurma..... dişinin kovuğuna değmem.
Beni de atacaksın....kaynayan kazanına yüreğinin değil mi?
keyifle.....buharlaşıp / yoklara karışmamı izleyeceksin.! !
Bunun için çalıyorsa tam tamlar? ...bunun içinse bunca duman?
Bunun içinse eğer? maskene özenle.. bunca savaş boyası sürmen
Heves etme hiç. Sadece tütsümde gönül demlemene idi elindeki vizen
Oysa sen; asimilasyona tıkladın madem. Orada dur işte. İlhak'a izin vermem.
15/03/2004 kartal
Mine ÖzdemirtaşKayıt Tarihi : 15.3.2004 16:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Abdi Kadir Birinci
TÜM YORUMLAR (1)