ne güzel şiirler yazıyorsunuz
baştan aşağı ayıpsız
gravatı düp düzgün
takım elbiseli
ve fena halde evcil
sövecek olsam
Hadi sende vur
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Devamını Oku
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
bu aralar
konuşsak limanlarını ülkemin
dağlarını ovalarını konuşsak
sel basan çocukları
yanan kadınları
ocakları haziranları
Yüreğinize Kaleminize sağlık ilhamınız baki olsun
efendim saygılarımla.
sokak lambalarının suçu yok
rıhtımın denizin göğün suçu yok
şair meşrebinde belki de bu denli imge
işin goygoyunda oluyor bazen kalem
ne dersin şairim
kızmasan mı ?
kutlu/yorum
Bazen "sessiz konuşmayı", bir başka deyimle susmayı tercih emek gerekiyor; şimdi olduğu gibi... Aydınlıga çıkmak için güç toplamak içini, en iyi ihtimalle..! Hani bu arada "das kapital" de okunursa bir iki ayrıntı da hafızalarımıza takılır... umutla...
Yüreginiz ve fikriniz dert görmesin, devamı gelsin dilerim... Saygılarımla...
ironi sevilmeyecek şey değil...
Ben artık kimseye kızmıyorum usta...
Sen de denemelisin kimseye kızmamayı. Kendine bile. Ençok kendine bile ama...
hangi kendime ?
her sabah aynalarda iki derin kuyu gibi
gözlerime bakan kendime mi ?
katran karası bir karanlık
büyütüyor kalbim
görmüyor kimse
o karanlığın gerisinde saklanan biri var
tedirgin bakışlarıyla süzüyor beni
ve onu öldüreceğimi biliyor
ellerim titriyor, dudaklarım kuruyor
bir an
sadece bir an
göz kırpması kadar
dudaklarımı dilimle ıslatacak kadar bir an
yetecek
yırtılacak karanlık
mustazafların duaları ulaşacak sahibine
dinecek dağlarımızın göğsünde açtığımız
yaralarda yeşeren her daim bakire endemik sancılarımız
bacaklarım titriyor, göğsüme bir dev oturmuş gibi
oysa bir an
sadece bir an
güvercin taklası kadar bir an
yetecek en karanlık yerden doğması güneşin
bir halkın varoluşunu
başka bir halkın helakına zımbalayan
müstekbirlerin kibirli gülüşleri donacak
o çirkin dudaklarında
o zaman kendime kızmayacağım
hançepekte surlara sarılan
her gece ama her gece
yeşilçam sokağını arşınlayan
huzursuz tedirgin
ruhların anısına gelsin diyeceğim
bu emanet
"Bir Dilbere Müptelâdır Gönlüm"*
"benim yarim, benim mirim, benim ruhum"
"seni bir gün görmezsem ağlar dururum"
"benim yarim, benim mirim, benim ruhum"
biri var içimde karanlığın ardından bakıyor
gözlerinden okuyorum
öldüreceğimden korkuyor
*"Bir Dilbere Müptelâdır Gönlüm" Samuel Agop Uluçyan / sami hazinses
Ben sana teşekkür ederim,
Serinlik vurdu sözcüklere...
:)))))
valla fena fırça atmış şiir
ne denir?
susalım şiiri dinleyelim..:))
kutlarım şairim
sıkı serzenişti
selam ile
İmgelerine, kelime zenginliğine, kısaca şiire eyvallah...
Susuşunu sevdim şiirin!
Harflerinden cümlelerine kadar yeter
karanlığı kanatmaya
bütün heba edilmiş sokak lambalarına!
Biraz da öyle kalsın,
bugünden yarına,
hoşça da hatırlanmasın, göğe de bakılmasın!
durulsun imgeler,
çocukluktan kalma boşluklar dolmuyor
kristal kar tanesi sürekliliği gibi...
hepimize yeter sadece sussak,
kendimize her cümle tasarıdır biraz
ve biraz da tasa!
Ve orta yol bulma çabası ağlamamaktır, tutmaktır kendini bir buluta öykünürken...
Susmak, biraz da itiraf etmektir,
diline söz geçirmektir sadece...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta