Tenekelerle çevrilmiş etrafımın sevimsiz kusurları. Değmeden yanlarından geçmeye çalışsamda çıkardıkları boş seslerle somut oluşlarını vurgulamaktalar zihnime.
Dokunmadan, tutunmadan geçmeli tenlerine, izlerine
Tutunmak mı lazım illaki somut vari şekillere, Varlığınını kavramlara sunmamış ezgilere..?
Yinede tutunacak bir şeyler bulacağım kendime
Ben havanın kendini koşullamadan rüzgarla ettiği danstaki heyecana tutunacağım.
İçimdeki fırtınadan kopup bana ulaşan renklere.
Ve beş para etmeyen halisilasyonlu hislerime...
Bizi kandıran o şarkılar, o mavi gece
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
Devamını Oku
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta