Tenekelerle çevrilmiş etrafımın sevimsiz kusurları. Değmeden yanlarından geçmeye çalışsamda çıkardıkları boş seslerle somut oluşlarını vurgulamaktalar zihnime.
Dokunmadan, tutunmadan geçmeli tenlerine, izlerine
Tutunmak mı lazım illaki somut vari şekillere, Varlığınını kavramlara sunmamış ezgilere..?
Yinede tutunacak bir şeyler bulacağım kendime
Ben havanın kendini koşullamadan rüzgarla ettiği danstaki heyecana tutunacağım.
İçimdeki fırtınadan kopup bana ulaşan renklere.
Ve beş para etmeyen halisilasyonlu hislerime...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta