Bana düşen susmak sadece...
Bırakıp hayatın koynuna yalnızlığı,
Koyup avucuna ıssızlığı,
Çekip gitmek,
Bu ucu bucağı olmayan
Sevgisizlik diyarından...
Susmak yetmez belki de...
Haykırarak yeryüzüne,
Seslenerek gökyüzüne,
Durdurarak gün batımlarını,
Duymayarak martı çığlıklarını,
Koy vererek anıları,
Boy vererek dalgalara,
Yapışmak yakasına hüzünlerin...
Hesap sormak geçen günlerden...
Sonra,
Yavaşça kalkmak ayağa
Ve usulca gitmek...
Bana düşen
sevmek sadece...
Ne olursa olsun,
Nereye gidersem gideyim,
Çekmeden elini eteğini
Yaşama sevincinden,
Sevgi beklemeden kimseden
Yüreğimden geldiğince sevmek...
Kayıt Tarihi : 16.6.2016 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!