Sadece Seviyorum Şiiri - Murat Atalar

Hastayım
Umutlarımın tekrar tekrar tükenmesinden bitkin düştü bedenim
Gözümden çıkan yaşlar terlerime karışıyor
Kalbim çarpıyor
Gücümün tükendiğini hissediyorum
Ne söyleyebiliyorum
Ne de yazabiliyorum
Sadece
Ağlıyorum

Hastayım
Ruhumun derinliklerinde keskin bir acı var
Her zamankinden daha da titrek ellerim
Fırına girmiş gibi yüreğim
Dumanım yok yanıyorum
Sızlıyor gözlerim
Ne bakabiliyorum
Ne de kaçabiliyorum
Sadece
Ağlıyorum

Hastayım
Vücudum her dakika bir mevsime giriyor
Her anımda fırtınalar kopuyor
Ormanlarımda yangınım var
Anlatmak için feryat ediyorum
Sesleniyorum
Ne duyurabiliyorum
Ne de duyabiliyorum
Sadece
Ağlıyorum

Hastayım
Geceler tükenmiyor sabahı özlüyorum
Yatağıma yatıyorum uyuyamıyorum
Her gecem yağmurlu
Yüzümde sellerim var
Mendilleri bıraktım
Çünkü, yetmiyorlar
Ne konuşabiliyorum
Ne de susabiliyorum
Sadece
Ağlıyorum

Hastayım
Sokaklar bitmek bilmiyor
Sonu olmayan yollarda koşuyorum
Dinlenmek istiyorum
Duramıyorum
Rüzgarlar vücudumu dövüyor
Engel koyamıyorum
Ne saklanabiliyorum
Ne saklayabiliyorum
Sadece
Seviyorum

(İstanbul - 29.09.2006)